Στη στουτγγάρδη δεν σταματήσαμε να τρώμε απο τη στιγμή που πήγαμε μέχρι τη στιγμή που φύγαμε. Φυσικά οι άνθρωποι που μας φιλοξένησαν ήταν Έλληνες και αυτό έκανε πιο εύκολη τη μετάβαση απο τον ένα τόπο στον άλλο. Μας βοήθησαν πολύ σε ότι ζητήσαμε και κάνανε πράγματα για μας που δεν χρειάστηκε να τα ζητήσουμε καν. Φοβερά φιλόξενοι και μας έκαναν να ιώσουμε σαν στο σπίτι μας. Μας φέρανε με το αμάξι τους στο Άαλεν, οπότε έζησα και την εμπειρία της autobahn που τόσα χρόνια ακούω! Μία μέρα στο Άαλεν σε ένα φοβερό ξενοδοχείο γεμάτο με αντίκες μέσα και έξω απο το δωμάτιο, μια βόλτα στην παλιά πόλη, τακτοποίηση των τραπεζικών ζητημάτων και πολύ φθηνές αγορές ήταν ότι πρέπει για την κυρα Μαρία να σχηματίσει μια ασφαλή γνώμη για τη διαμονή της κόρης της τους επόμενους μήνες! Πάμε Μόναχο τώρα όμως να κάνουμε και λίγο αξιοπρεπή τουρισμό.. Τρενάκι, εικόνες, τοπία λές και σε ταινία και μούτρα κολλημένα στα τζάμια σαν των πιτσιρικάδων. Μετά απο πολύ κουβάλημα και ταχύ οδοιπορικό στην γεμάτη με τουρκικα γυράδικα πόλη, φτάνουμε στο ντιζαϊνάτο ξενοδοχείο, παρατάμε πράγματα και φύγαμε για την καρδιά της Βαυαρίας. Τί να πώ για το γοτθικό Rathaus; Τί να πώ για το τεράστιο παλάτι Schloss Nymphenburg; Για τον πύργο του Ολυμπιακού χωριού ή για το καμπαναριό του Αγίου Πέτρου; Για τις πλατεϊτσες με τα κτήρια γύρω γύρω και τα καφέ στη μέση; Αξέχαστο το φαγητό στο haxnbauer του 1920..Πολύ ενθουσιασμένη απο το Μόναχο και θα επιστρέψω σε 3 μέρες για το Oktoberfest. Το "κακό" ήταν οτι πέρα απο αυτά τα πολύ ωραία πράγματα περάσαμε και πολλές ώρες στα μαγαζιά για ψώνια και κουραστήκαμε πάρα πολύ. Κυριακή πρωί ξεκινάμε για αεροδρόμιο, οπου το Μαράκι γυρνάει στην Ελλαδίτσα και εγώ αρχίζω ουσιαστικά το "ταξίδι μου"..
Μετά απο αγορές τύπου λαμπατέρ, ποτήρια, παπλώμα, μακαρόνια, μπύρες και πολλά βιολογικά προϊόντα, μπορώ να πώ οτι μπορώ να ζήσω άνετα.
Πάω σούπερ μάρκετ, ψωνίζω τα απαραίτητα και μη, έρχομαι σπίτι και αρχίζω να τακτοποιώ ρούχα, παπούτσια, τρόφιμα, ποτά, βιβλία, είδη καθαριότητας, πετσέτες απορρυπαντικά. Ψόφησα την πρώτη μέρα αλλά τις υπόλοιπες ήταν όλα στην εντέλεια χωρίς πολύ κόπο. Πρώτο μαγείρεμα φυσικά μακαρόνια! Ντούς και ύπνο μέχρι την αργά την άλλη μέρα.
Μετά απο καθημερινό περπάτημα 2-3ωρών και ίσως κάτι παραπάνω ενίοτε, έμαθα το μέρος.
Ξυπνάω την πρώτη μέρα, στο πρώτο μου "σπίτι" και αυτός ο ήλιος με χτυπάει σαν μπάλα! Βάζω τζίν, παπούτσια, μαυρο γυαλί, παίρνω το θερμός μου, το pm3 στα αυτιά και αρχίζω να περπατάω σε μεγάλους δρόμους και στενά! Πήγα στο κέντρο της πόλης, πήγα σε κάτι πάρκα, εντόπισα το ποτάμι, τις τράπεζες, τα γυμναστήρια, τις μπυραρίες, το dvd club και φυσικά όλα τα κινάζικα εστιατόρια (φυσικά εγκαινίασα ένα απο αυτά!). Γύρισα σπίτι το απόγευμα, ξεθεωμένη, με άδειο πορτοφόλι και με πολλές βαριές σακούλες απο σουπερ μάρκετ και άλλα μαγαζιά! Απο τότε και για όλη τη βδομάδα ο καιρός ήταν τέλειος οπότε πήγα media mark (6km πήγαινε-έλα), καθημερινά 2 φορές dvd club (2,5km πήγαινε έλα), κέντρο για βόλτα ή για κανα καφέ (1,5 km πήγαινε-έλα) και σουπερ μαρκετ (1km πήγαινε-ελα και στο έλα έχεις ανηφόρα).
Μετά απο λίγες ώρες μπροστά στο παράθυρο, με αγαπημένη μουσική, νοστιμο κρασί, καπνό και ωραία θέα, οικιοποιήθηκα το δωμάτιο.
Περίεργοι καιροί! Πολλή ζέστη το πρωί, σύννεφα το απογευμα και ψιλόβροχο κατα τη δύση.. Φυσικά ο Σεπτέμβρης φημήζεται για τα χρώματα της δύσης, είναι ακόμα έντονα και όταν υπάρχουν και σύννεφα φτιάχνουν σχήματα, ο ήλιος πότε κρύβεται και φαίνονται μόνοι οι ηλιαχτίδες και πότε φαίνεται κόκκινος να πέφτει. Το υπέρτατο όμως είναι όταν τα σύννεφα είναι μαυρα με βροχή και δίνει φωτεινότητα και ένα πορτοκαλί χρώμα στην πόλη. Και όταν ακόμα συνεχίζει παράλληλα να ψιχαλίζει και ο ήλιος είναι απο τα δεξιά και στα αριστερά βλέπεις το ουράνιο τόξο ολοκάθαρο, τότε αρχίζεις να γουστάρεις αυτό τον τοπο! Κι όταν βλέπεις και όλη την πόλη, με τα γραφικά της τα σπιτάκια και γύρω γύρω πράσινο και βουνό τότε αρχίζεις να τον οικοποιείσαι!
Μετά απο λίγες μπύρες, κρασί, μαγειρέματα και μαθήματα, οι παρέα άρχισε να διαμορφώνεται.
Όλα ξεκίνησαν όταν είδα οτι δίπλα μου μένει ο κούκλος Ισπανός. Ωραία έκπληξη δε λέω! Πιάσαμε την κουβέντα και δεν άργησα να γνωρίσω και τους άλλους 5 ισπανούς του κτηρίου. Οι περισσότεροι μένουν στον 2ο όροφο και όλοι μαζευόμασταν εκεί. Την πρώτη μέρα είδαμε μια ταινία μεταγλωττισμένη στα ισπανικά και αυτό το αγορίστικο family guy στα αγγλικά και ήταν αμήχανα και βαρετά! Την επόμενη όμως άρχισαν οι γνωριμίες με Σιγκαπούρη, Κίνα, Ιταλία, Αμερική, Γαλλία, Φιλανδία, Αλβανία, Πορτογαλία, Ουγγαρία, Βραζιλία και Βουλγαρία. Τα πράγματα γίνονται ολοένα πιο ευέλικτα, άρχισε να σπάει ο πάγος, άρχισε η ειληκρινής ευγένεια, το χιούμορ, οι αγκαλιές. Φυσικά το κλίμα αυτό ευνόησαν οι μαγειρικές, οι μπύρες, τα χαρτιά, οι καφέδες, οι βόλτες και φυσικά τα μαθήματα Γερμανικών που είναι πολύ ενδιαφέροντα και πολυπολιτισμικά! Έχει πραγματικά πλάκα να μαθαίνουν τόσα πολλά έθνη μία διαφορετική γλώσσα, άλλος δεν μπορεί να πεί το "ρ", άλλος το "γ", άλλος το "θ" και άλλος να ξεχωρίσει τα "χ" που έχουν οι Γερμανοί! Μα όπως λένε και οι φίλοι μας οι πρόσκοποι "νέεοι φίλοι είναι σαν το ασίμι, μα χρυσάφι είναι οι παλιοί"...
Το πιό ωραίο όμως είναι που έχω τον χώρο μου, τον χρόνο μου, τις μουσικές μου, είμαι ανεξάρτητη, ελεύθερη και το απολαμβάνω με όση ένταση μπορώ..
Auf Wiedersehen..
Καλή αρχή κούκλα! Διαβάζω όλα αυτά τα υπέροχα που γράφεις, βλέποντας όλες τις εικόνες οπυ περιγράφεις, ταξιδεύω μαζί σου και χαμογελώ.....Σε φιλώ και αναμένουμε κι άλλα posts.
ΑπάντησηΔιαγραφή